Γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα 1 Νοεμβρίου. Ιστορικά Γεγονότα από το Ιστορικό Επετειολόγιο και την Στρατιωτική Ιστορία.
Το 1800 οι αντιπρόσωποι της Γερουσίας των Νησιών του Ιονίου, Αντώνιος Μαρία Καποδίστριας και Νικόλαος Σιγούρος, γίνονται δεκτοί στην Κωνσταντινούπολη και παραλαμβάνουν από τον Μεγάλο Βεζύρη το Σύνταγμα, το οποίο αναγνώρισε την αυτονομία της Επτανήσου. Τη σημαία του νέου κράτους ευλόγησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Το 1824 ο Ανδρέας Μιαούλης καταδιώκοντας τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο του Χοσρέφ, υπό τον Ναύαρχο Ιμπραήμ, τον συναντά έξω από το Ηράκλειο Κρήτης. Στη ναυμαχία που ακολούθησε ο Μιαούλης κυρίευσε επτά φορτηγά πλοία, φορτωμένα με στρατεύματα και αποσκευές. Ο εχθρικός στόλος, με σοβαρές απώλειες, καταδιώχθηκε μέχρι την Κάρπαθο.
Το 1825 ο Γεώργιος Καραϊσκάκης συγκρούεται με τον Ντελήμπαση κοντά στις Λάσπες Αιτωλοακαρνανίας. Κατά τη νικηφόρο αυτή μάχη σκοτώθηκαν 60 πεζοί και ιππείς του εχθρού, ενώ κυριεύθηκαν πολλά λάφυρα και 500.000 γρόσια της χρηματαποστολής του. Οι ελληνικές απώλειες ήταν δύο νεκροί και δύο τραυματίες.
Το 1918 ο Πλωτάρχης αεροπόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης εκδίδει πτητική εντολή με την οποία καθορίζονται οι λεπτομέρειες της νικηφόρας πτήσης του Η2 Σμήνους της Ναυτικής Αεροπορικής Υπηρεσίας προς την Κωνσταντινούπολη, μετά την ανακωχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Μωραϊτίνης πέτυχε τη συμμετοχή του Σμήνους στην ιστορική πτήση της νικήτριας Αεροπορίας κατόπιν επιμονής του, εκμεταλλευόμενος την εκτίμηση των Βρετανών προς το πρόσωπό του.
Το 1921 πραγματοποιούνται τρεις πολεμικές αποστολές από τις Β’ και Γ’ Μοίρες Αεροπλάνων (Στρατιωτική Αεροπορία) και δύο από το Ναυτικό Σμήνος του Αφιόν. Κατά τις αποστολές αυτές, αεροσκάφη Breguet βομβαρδίζουν το Γκεούλ-Παζάρ και το αεροδρόμιο Μπουκεσίντ, ενώ αεροσκάφος τύπου De Havilland D.H.9, εμπλέκεται σε αερομαχία με τουρκικό.
Το 1940 τρία Blenhein της 32ης Μοίρας Βομβαρδισμού βομβαρδίζουν τα αεροδρόμια της Κορυτσάς. Ένα από τα αεροσκάφη με χειριστή τον Υποσμηναγό Κωνσταντίνο Μαργαρίτη πλήττει με ακρίβεια τον στόχο, με αποτέλεσμα τον θάνατο 40 Ιταλών και τον τραυματισμό 20. Λίγο αργότερα, δύο ιταλικά καταδιωκτικά προσκρούουν κατά την προσγείωση σε κρατήρες που δημιουργήθηκαν από τον βομβαρδισμό και καταστρέφονται. Επίσης, επτά ελληνικά ΡΖL Ρ24 της 21ης Μοίρας Διώξεως αντιμετωπίζουν ιταλικό σχηματισμό 29 αεροσκαφών που έχει ως αποστολή τον βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια μεμονωμένων αερομαχιών προκαλούνται ζημιές σε ιταλικό βομβαρδιστικό.
Το 1940 η Θεσσαλονίκη βομβαρδίζεται τέσσερις φορές από ιταλικά αεροσκάφη. Επίσης την ίδια μέρα βομβαρδίζονται η Κέρκυρα, το Μέτσοβο, η Καστοριά, η Λάρισα, η Θήβα, ο Πειραιάς, ο Ναύσταθμος της Σαλαμίνας και ο Ισθμός της Κορίνθου.
Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος
Το 1940 ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, από την ιταλoκρατούμενη τότε Δωδεκάνησο, επιτιθέμενος με τον Λόχο του κατά του υψώματος Τσούκα της Πίνδου, πέφτει ηρωικά μαχόμενος. Είναι ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του Στρατού Ξηράς, που σκοτώνεται κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο.
Κατά την περίοδο των πρώτων ημερών του ελληνοαλβανικού πολέμου (28 Οκτωβρίου – 01 Νοεμβρίου 1940), τον τομέα της Πίνδου υπερασπιζόταν το Απόσπασμα Πίνδου του Συνταγματάρχη Δαβάκη με έδρα το Επταχώρι, υπαγόμενο Διοικητικά στο Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (Τ.Σ.Δ.Μ.) με έδρα την Κοζάνη.
Ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, γεννηθείς στη Νήσο Χάλκη της Δωδεκανήσου, βρέθηκε με το λόχο του στα υψώματα του χωριού Ζούζουλης, συμβάλλοντας στην στρατιωτική επιχείρηση για την ανακοπή της επέλασης των ιταλικών δυνάμεων της επίλεκτης ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, που είχαν εισβάλλει στην ελληνική μεθόριο και κινούνταν ταχύτατα για την κατάληψη του Μετσόβου.
Ο εν λόγω αξιωματικός, επιδεικνύοντας αξιοσημείωτο πατριωτισμό και απαράμιλλο θάρρος, επιχείρησε με τέσσερις διαδοχικές επιθέσεις να καταλάβει το ύψωμα Τσούκα απέναντι από το χωριό Φούρκα, το οποίο κατείχαν τα ιταλικά στρατεύματα. Στην τέταρτη έφοδο, ο Αλέξανδρος Διάκος δέχθηκε στο στήθος φονική ριπή ιταλικού πολυβόλου και έπεσε νεκρός.
Ήταν ο πρώτος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος πότισε με το αίμα του τους ορεινούς όγκους της Πίνδου. Ο εντοπισμός, η μεταφορά και η ταφή της σορού του ηρωικού Έλληνα αξιωματικού, έγινε από κατοίκους της Ζούζουλης στο κοιμητήριο του χωριού.