Εκδήλωση της 72ης επετείου έναρξης του Πολέμου στην Κορέα διοργανώθηκε από την Πρεσβεία της Δημοκρατίας της Κορέας στην Ελλάδα.
Η εκδήλωση για τα 72 χρόνια από την έναρξη του Πολέμου στην Κορέα πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιουνίου 2022 στο Ηρώο των Ελλήνων Πεσόντων στον Πόλεμο της Κορέας, στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου, στον Δήμο Παπάγου – Χολαργού.
Υπενθυμίζεται ότι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις συμμετείχαν στην πολυεθνική αποστολή που συγκροτήθηκε υπό τα Ηνωμένα Έθνη με σκοπό την αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας στην κορεατική χερσόνησο, με το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας (ΕΚΣΕ Κορέας). Γεγονότα και ημερομηνίες από την δράση του Σώματος μπορείτε να βρείτε στην ετικέτα ΕΚΣΕ Κορέας του Ιστορικού Επετειολογίου.
Παρόντες ήταν ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Νικόλαος Χαρδαλιάς, εκπροσωπώντας το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Δήμαρχος Παπάγου – Χολαργού Ηλίας Αποστολόπουλος, η Α.Ε. Πρέσβης της Δημοκρατίας της Κορέας στην Ελλάδα Jung Il Lee, ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Ασίας και Ωκεανίας του Υπουργείου Εξωτερικών, Πρέσβης Πληρεξούσιος Υπουργός Α΄ Αθανάσιος Ιωάννου, ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Παλαίμαχων Πολεμιστών του Πολέμου της Κορέας Υποστράτηγος ε.α. Στυλιανός Δράκος, ο Πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών Αναστάσιος Λιάσκος, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βετεράνων της Πολεμικής Αεροπορίας Υποπτέραρχος (Ι) ε.α. Δημήτριος Λαζάρου, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και βετεράνοι.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης ο Υφυπουργός Νίκος Χαρδαλιάς κατέθεσε στεφάνι ενώ στον χαιρετισμό που απηύθυνε, ανέφερε τα εξής:
«Εβδομήντα δύο χρόνια πριν, τα στρατεύματα της Βόρειας Κορέας ξεκίνησαν μια απρόκλητη ένοπλη επίθεση εναντίον της Δημοκρατίας της Κορέας. Ελάχιστα χρόνια αφού τα όπλα είχαν σιγήσει μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και τη συντριβή του φασισμού, μια άλλη, εξίσου επικίνδυνη μορφή επιθετικού ολοκληρωτισμού έθετε μια νέα πρόκληση στην κοινότητα των ελεύθερων, δημοκρατικών κρατών.
Απέναντι σε αυτή την απειλή, η διεθνής κοινότητα, υπό την αιγίδα του νεοσύστατου Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, κινητοποιήθηκε δυναμικά. Έχοντας νωπά στη μνήμη τα μαθήματα από τη θυελλώδη δεκαετία του ‘30 και τη νομοτελειακή κατάληξη που έχει κάθε πολιτική κατευνασμού δικτατόρων και αυταρχικών ηγετών, οι ηγεσίες του δυτικού κόσμου αποφάσισαν ότι ο θαρραλέος κορεατικός λαός δεν έπρεπε να αφεθεί μόνος του απέναντι στις ερπύστριες του καθεστώτος του Κιμ Ιλ Σουνγκ και των κυνικών ξένων πατρώνων του, ούτε μπορούσε να αρκεστεί σε ευχολόγια περί «υπεράσπισης της ειρήνης». Για την αντιμετώπιση της απροκάλυπτης απόπειρας των βορειοκορεατών ολοκληρωτιστών, να επιβάλλουν με τη βία το καταπιεστικό πολιτικό τους σύστημα και πέραν των συνόρων τους, η Δύση έκρινε ότι απαιτούνταν μια ένοπλη απάντηση.
Για την Ελλάδα, η απόφαση να συμμετάσχει σε αυτή την πολυεθνική σταυροφορία για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των αρχών των Ηνωμένων Εθνών στα πέρατα της οικουμένης δεν ήταν εύκολη. Η πατρίδα μας μόλις είχε βγει από την πιο εφιαλτική δεκαετία της σύγχρονης Ιστορίας της. Βρισκόμασταν, βεβαίως, στο στρατόπεδο των νικητών, αλλά το τίμημα που είχε καταβάλει ο λαός μας για τον θρίαμβο αυτό ήταν βαρύτατο. Παρά ταύτα, το 1950 απαιτούνταν εκ νέου θυσίες, ανθρώπινες και οικονομικές, για την υποστήριξη του αγαθού της ελευθερίας.
Οι τότε κρατούντες όμως, είχαν πλήρη συνείδηση της κρισιμότητας του διακυβεύματος. Αν η μαχόμενη γενναία Δημοκρατία της Κορέας εγκαταλειπόταν στη μοίρα της και έπεφτε, ποιο από τα μικρότερα έθνη του Ελεύθερου Κόσμου θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα αντιστεκόταν επιτυχώς απέναντι στη νέα επέλαση του ολοκληρωτισμού; Η Ελλάδα εξάλλου, είχε επιλέξει στρατόπεδο πολλά χρόνια πριν, και η επιλογή της αυτή είχε αποδειχτεί κατ’ επανάληψη ορθή. Επομένως, η αποστολή δυνάμεων στην Κορέα, παρά το δυσβάσταχτο από κάθε άποψη κόστος, ήταν επιβεβλημένη, ως ζήτημα αρχών, αλλά και γεωπολιτικού συμφέροντος. Ήταν μια τολμηρή επιλογή, η οποία επρόκειτο να δικαιωθεί!
Σεβαστοί βετεράνοι του Εκστρατευτικού Σώματος Ελλάδας στην Κορέα, σε εσάς και στους συμπολεμιστές σας έπεσε το βάρος της ανάσχεσης του επιθετικού ολοκληρωτισμού, στην πιο απομακρυσμένη περιοχή που έχουν πολεμήσει ποτέ ελληνικά στρατεύματα. Εκπληρώσατε στο ακέραιο το καθήκον σας κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, κρατώντας ψηλά τη Γαλανόλευκη και αποσπώντας τον θαυμασμό των συμμάχων μας. Η ανδρεία, ο επαγγελματισμός και η περιφρόνηση του κινδύνου που επιδείξατε αποτέλεσαν, κατά την περίοδο εκείνη, την αιχμή του δόρατος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής για την πραγμάτωση των εθνικών στόχων. Χάρη στις θυσίες και το σθένος σας, μακρινοί τόποι, όπως το αιματοβαμμένο ύψωμα «Χάρι», αποτυπώθηκαν για πάντα στην τρισχιλιετή ελληνική Ιστορία. Το δικό σας φωτεινό παράδειγμά, όπως και αυτό των ένδοξων πεσόντων του εκστρατευτικού μας σώματος, μας εμπνέει και μας υπενθυμίζει ότι η υπεράσπιση της ελευθερίας και της τιμής της Ελλάδας είναι μια προτεραιότητα που δε γνωρίζει σύνορα και δε λογαριάζει αποστάσεις.
Σήμερα, επτά και πλέον δεκαετίες μετά τις επικές μάχες στη Χερσόνησο της Κορέας, ο κόσμος μας μοιάζει τόσο διαφορετικός, αλλά και ταυτόχρονα τόσο ίδιος. Το προσωπείο του ολοκληρωτισμού έχει διαφοροποιηθεί. Η φύση του όμως δεν έχει αλλάξει, όπως και τα επιθετικά και αρπακτικά του χαρακτηριστικά. Συνεπώς, το ίδιο κάλεσμα σε επαγρύπνηση απευθύνεται και σήμερα προς όλους τους λαούς που επιθυμούν να διαβιούν ελεύθεροι και να ευημερούν υπό το κράτος δικαίου.
Από την πλευρά μας, η υποχρέωσή μας είναι όχι απλώς να μην ξεχνάμε, αλλά και να διδασκόμαστε από τα αποτελέσματα των επιλογών του παρελθόντος. Και το σπουδαιότερο μάθημα από τις θυσίες και την επιτυχία της Κορέας είναι ότι όταν διακυβεύονται υψηλά ιδανικά, η συμπαράταξη με τους υπερασπιστές τους είναι η αυτονόητη επιλογή, ανεξαρτήτως κόστους. Η Ελλάδα, ακριβώς όπως και κατά την περίοδο 1950-1953, θα εξακολουθήσει με συνέπεια να βρίσκεται στην ίδια πλευρά: στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Την πλευρά της δημοκρατίας, την πλευρά του δικαίου, την πλευρά των νικητών!».