Τα ονόματα από τα 4 Παράκτια Περιπολικά σκάφη ISLAND του Πολεμικού Ναυτικού.
Η ονοματοδοσία των τεσσάρων Παράκτιων Περιπολικών (ΠΠ) σκαφών τύπου “ISLAND” του Πολεμικού Ναυτικού, πραγματοποιήθηκε στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας σήμερα, 20 Ιανουαρίου 2025.
Τα τέσσερα σκάφη ΠΠ έλαβαν τα ονόματα: ΥΠΟΚΕΛΕΥΣΤΗΣ Β’ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (P197), ΥΠΟΚΕΛΕΥΣΤΗΣ Α’ ΓΑΛΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (P198), ΥΠΟΚΕΛΕΥΣΤΗΣ Β’ ΛΙΑΣΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ (P288), ΑΡΧΙΚΕΛΕΥΣΤΗΣ ΓΙΑΛΟΨΟΣ ΕΚΤΟΡΑΣ (P289)
Ανάδοχος είναι, για το:
- ΠΠ ΓΑΛΑΝΗΣ (P198), είναι η Ολυμπιονίκης της κωπηλασίας με καταγωγή από τη νήσο Λέσβο Μιλένα Κοντού. Ο Υποκελευστής Γεώργιος Γαλάνης έχασε τη ζωή του στον ΑΔΡΙΑ, στις 22 Οκτωβρίου του 1943.
- ΠΠ ΓΙΑΛΟΨΟΣ (P289), είναι η Μαρία Γιαλοψού, αδελφή του Ήρωα Αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού ο οποίος έπεσε στα Ίμια, την 31η Ιανουαρίου του 1996.
- ΠΠ ΛΙΑΣΚΟΣ (P288), είναι η Μαρία Σκαραμάγκου, η πρωτεύσασα μαθήτρια Γ’ λυκείου των Φούρνων καθώς και δισέγγονη του ήρωα Νικολάου Μαούνη, ο οποίος έπεσε ηρωικά τον Οκτώβριο του 1944 όταν το Ναρκαλιευτικό “ΚΩΣ” χτυπήθηκε από νάρκη. Ο Υποκελευστής Αντώνιος Λιάσκος έχασε τη ζωή του κατά τη βύθιση του Αντιτορπιλικού “ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ” στη Λέρο, τον Σεπτέμβριο του 1943.
- ΠΠ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ (P197), είναι ο μεγαλύτερος από τους μοναδικούς δύο μαθητές του σχολείου της Ψερίμου, ο μικρός Πανορμίτης Μαύρος. Ο Υποκελευστής Ιωάννης Μαντούβαλος, χάθηκε κατά τον τορπιλισμό της ΕΛΛΗΣ στην Τήνο, στις 15 Αυγούστου του 1940.
Στην τελετή ονοματοδοσίας παρέστη ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Κυβέρνησης, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννης Κεφαλογιάννης, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Δημήτριος-Ελευθέριος Κατάρας, ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής Αντιναύαρχος Γεώργιος Αλεξανδράκης, ο Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος Χρήστος Σασιάκος, ο Πρέσβης των ΗΠΑ George Tsunis, επίτιμοι αρχηγοί και εν ενεργεία και απόστρατοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί και άλλοι.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ανέφερε στον χαιρετισμό που απηύθυνε:
“Είναι για μένα μεγάλη χαρά αλλά και μου δημιουργεί ένα αίσθημα τιμής και υπερηφάνειας η παρουσία μου σήμερα στην τελετή ονοματοδοσίας των τεσσάρων σκαφών τύπου ISLAND. Των Περιπολικών σκαφών «ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ», «ΓΑΛΑΝΗΣ», «ΛΙΑΣΚΟΣ» και «ΓΙΑΛΟΨΟΣ».
Όπως είπε προηγουμένως ο Αρχηγός του Ναυτικού, η επιλογή των ονομάτων είναι συνυφασμένη με την ιστορία του Πολεμικού μας Ναυτικού και αποτίει φόρο τιμής σε στελέχη μας που έχασαν τη ζωή τους. Θυσίασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την Πατρίδα μας.
–Τον Υποκελευστή Ιωάννη Μαντούβαλο, ο οποίος χάθηκε κατά τον τορπιλισμό της ΕΛΛΗΣ στην Τήνο, στις 15 Αυγούστου του 1940.
–Τον Υποκελευστή Γεώργιο Γαλάνη, ο οποίος έχασε τη ζωή του στον ΑΔΡΙΑ, στις 22 Οκτωβρίου του 1943.
–Τον Υποκελευστή Αντώνη Λιάσκο, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τη βύθιση του Αντιτορπιλικού (Α/Τ) μας ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ στη Λέρο, τον Σεπτέμβρη του 1943.
–Και τον Αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό, ο οποίος έπεσε στα Ίμια, την 31η Ιανουαρίου του 1996.
Σήμερα, αυτά τα τέσσερα περιπολικά, με τις ιστορικές μνήμες που λόγω του ονόματός τους τα συνοδεύουν, εντάσσονται στον Στόλο, αντικαθιστώντας υφιστάμενα μέσα, όπως προβλέπει η «Ατζέντα 2030».
Η ένταξη αυτή συνεχίζει την ενίσχυση του Πολεμικού μας Ναυτικού. Αλλά θα ήθελα να μου επιτρέψετε να αναφερθώ πέραν από την ενίσχυση, και στη διαφορετική προσέγγιση. Δηλαδή, στην αλλαγή του δόγματός μας.
Γιατί το Ναυτικό μας, της νέας εποχής, θα υπερβαίνει επί τη βάσει των δυνατοτήτων που θα έχει, την απλή προστασία του Αιγαίου και θα αποκτήσει δυνατότητες ανάπτυξης στην ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο, πιθανόν και πέραν αυτής. Κατ’ αρχάς, με τις νέες φρεγάτες, τις Belharra, οι οποίες όπως έχω πει και στο παρελθόν, θα φέρουν και στρατηγικά όπλα.
Γιατί, κυρίες και κύριοι, οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ), οι συνθήκες δημιουργίας των οποίων φέρουν την υπογραφή μου και τη σφραγίδα της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, ιδίως δε η συμφωνία με την Αίγυπτο, απαιτούν δυνατότητα προστασίας τους και επί του πεδίου, επί των θαλασσίων ζωνών αυτών.
Το Αιγαίο, χρησιμότατο για τον Ελληνισμό, θα προστατεύεται πλέον και από τον αντιαεροπορικό, και από τον αντί-drone, και από τον αντιπυραυλικό θόλο. Όχι μόνον από το Πολεμικό Ναυτικό και την ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Τα οπλικά συστήματα αυτά, τα οποία έχουν ενταχθεί στο Δωδεκαετές Μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα Αμυντικών Δαπανών, το οποίο αμέσως προσεχώς, μόλις δοθούν οι ημερομηνίες από τη Βουλή των Ελλήνων, θα παρουσιαστεί στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, για πρώτη φορά. Είναι ένα πρόγραμμα μέσα στο στενό, – πρέπει να πω – δημοσιονομικό πλαίσιο, το οποίο η οικονομική πραγματικότητα μάς επιβάλλει. Το Δωδεκαετές περιλαμβάνει καινοτόμα προγράμματα, αλλά και προγράμματα εκσυγχρονισμού.
Όμως η ιδέα πίσω από το Δωδεκαετές είναι η μόχλευση πόρων για την ανάπτυξη του οικοσυστήματος των ελληνικών επιχειρήσεων που ασχολούνται με την Άμυνα. Για το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό τα προγράμματα αυτά είναι ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ, των ΡΟΥΣΣΕΝ, των υποβρυχίων μας, τα οποία πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα. Το ίδιο, δηλαδή η συμμετοχή του ελληνικού παράγοντα, θα ισχύσει και για τον επόμενο τύπο των φρεγατών μας, αλλά και για τον επόμενο τύπο των υποβρυχίων.
Ήδη, όμως, η κατάσταση έχει μεταβληθεί. Προχωράμε μέσω του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ) με προγράμματα χαμηλού κόστους, αλλά υψηλής αξίας και με μεγάλες δυνατότητες μόχλευσης. Και αναφέρομαι σε αυτόνομα κινούμενα στη θάλασσα, σε αυτόνομα κινούμενα κάτω από τη θάλασσα, σε κρυπτασφαλισμένα επικοινωνιακά συστήματα διοίκησης και ελέγχου, σε συστήματα κυβερνοπολέμου.
Έχουμε ήδη μια μεγάλη επιτυχία, την οποία μου επιτρέπετε να διαφημίζω. Αναφέρομαι στο σύστημα «ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ», το οποίο έχει πλέον δώσει δείγματα και σε πραγματικές συνθήκες μάχης.
Όμως, και εδώ πρέπει να είμαι μαζί σας ειλικρινής, όσο κι αν είναι καινοτόμες αυτές οι προσεγγίσεις, δεν είναι δυνητικές επιλογές της παρούσας Κυβέρνησης. Αυτές οι αντιμετωπίσεις είναι τα καθυστερημένα τέκνα της ανάγκης. Της ανάγκης για την εθνική μας επιβίωση.
Διότι αυτό εδώ είναι το διακύβευμα και γι’ αυτό χρειαζόμαστε τη συστράτευση όλου του πολιτικού κόσμου και της ελληνικής κοινωνίας πίσω από αυτή την προσπάθεια.
Κυρίες και κύριοι, σας λέω το αυτονόητο. Η κυριαρχία στις θάλασσες μας είναι, επίσης, συνθήκη επιβίωσης του Ελληνισμού. Και από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, εδώ στη Σαλαμίνα ο τόπος βοά γι’ αυτή την αρχαιότητα. Η ναυτοσύνη των Ελλήνων υπήρξε πυλώνας και της εθνικής μας ταυτότητας, και του εθνικού μας DNA, και της επιβίωσή μας.
Ζούμε σε καιρούς αστάθειας. Έχω πει επανειλημμένα τις τελευταίες φορές που είχα δημόσιο λόγο ότι η αστάθεια είναι η νέα σταθερά. Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων για να μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις νέες προκλήσεις.
Η ατζέντα της μεταρρύθμισής μας, η «Ατζέντα 2030» προβλέπει ένα σύγχρονο και ισχυρό Ναυτικό. Το πιο σύγχρονο και το πιο ισχυρό στην ελληνική ιστορία, το οποίο θα προασπίζει την κυριαρχία, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, τον γεωγραφικό μας χώρο, τα ευρωπαϊκά σύνορα.
Τα σκάφη που βρίσκονται μπροστά μας είναι σκάφη που φέρουν ονόματα τα οποία τα καθιστούν κι αυτά τμήμα του ενιαίου εθνικού μας αφηγήματος, της κοινής μας διαχρονικής αναφοράς, της βασικής ρίζας ενότητας του ελληνικού λαού και του ελληνικού έθνους.
Αυτά τα πλοία θα προβάλλουν τη γαλανόλευκη σημαία μας, θα εκτελούν την αποστολή τους, και εύχομαι ο Άγιος Νικόλας να τα προστατεύει».