13.3 C
Athens
Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, 2024

Σαν Σήμερα 22 Δεκεμβρίου στην Στρατιωτική Ιστορία της Ελλάδας

Γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα 22 Δεκεμβρίου....

Ένοπλες Δυνάμεις: Οι νέες Μονάδες 1864, 1821 και 1912

Ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στην κυριακάτικη ανάρτησή...

ΠΟΕΣ: Οι στρατιωτικοί δεν είναι είλωτες, ούτε τα παιδιά για τα θελήματα!

ΑρχικήΣτρατιωτικά ΝέαΠΟΕΣ: Οι στρατιωτικοί δεν είναι είλωτες, ούτε τα παιδιά για τα θελήματα!

Ήταν 4 Νοεμβρίου 1994 όταν ο τότε ΥΦΕΘΑ Μανώλης Μπετενιώτης (ΠΑΣΟΚ) έλεγε ότι το μισθολογικό πρόβλημα των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι υπό εξέταση και υπάρχει η βούληση να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της δημοσιονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Από τότε έχουν περάσει αρκετές Κυβερνήσεις, ΥΕΘΑ, ΥΦΕΘΑ, Υπουργοί Οικονομικών και άλλοι. Ανάθεμα και εάν άλλαξε τίποτα!

Οι Κυβερνήσεις πρέπει να καταλάβουν ότι οι Στρατιωτικοί δεν εκφράζουν παράπονα για το μισθολόγιό τους γιατί ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν και δεν βλέπουν τί γίνεται γύρω τους! Αντιθέτως μάλιστα. Και βλέπουν και το νιώθουν…

I’ am not your slave!

Και ενώ η Υπηρεσία (πολιτική και στρατιωτική ηγεσία), αυτή η απρόσωπη (sic) Υπηρεσία, μπορεί -εάν θέλει- έμμεσα να αυξήσει το μισθό των Στρατιωτικών βγαίνει και λέει ότι δεν αποτελεί υποχρέωση η διάθεση μέσων μεταφοράς για την μετακίνηση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων από/προς τις Μονάδες/οικία τους, σύμφωνα με τις ισχύουσες Διαταγές. Διαταγές που εξέδωσε η Υπηρεσία…

I'AM NOT YOUR SLAVE
I’AM NOT YOUR SLAVE (Δεν είμαι δούλος σου)

Κάποτε, κάποιος πρέπει να πει ευθέως, κύριοι και κυρίες, οι Στρατιωτικοί ψηφίζουν. Ψηφίζουν και οι σύζυγοι αυτών. Ψηφίζουν και οι γονείς αυτών. Σταματούμε να αναφέρουμε τους βαθμούς συγγένειας σε αυτό το επίπεδο, είναι αρκετό για να περάσει το μήνυμα.

ΠΟΕΣ: Οι ΕΔ «αδειάζουν» από προσωπικό – Οι Belharra δεν επανδρώνονται με Rafale

Η Πανελλαδική Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ) κατόπιν της απάντησης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου, για τους μισθούς των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που δεν καλύπτουν το σημερινό κόστος ζωής, επανήλθε με νέο έγγραφο εκφράζοντας την αγανάκτηση και την απογοήτευση της.

Η ΠΟΕΣ τονίζει ότι οι Στρατιωτικοί δεν είναι είλωτες, ούτε τα παιδιά για τα θελήματα, και δεν μπορεί να συνεχιστεί η καλλιέργεια της «ιδεολογικής αντίληψης» ότι οι Στρατιωτικοί είναι τα αποπαίδια των μισθολογίων του δημοσίου και των παροχών μέριμνας.

Αναλυτικά το έγγραφο της ΠΟΕΣ:

Για μια ακόμα φορά εκπλαγήκαμε δυσάρεστα, εν προκειμένω από τις (ια) και (ιβ) σχετικές απαντήσεις που προκλήθηκαν, αντίστοιχα από την ερώτηση των κ.κ. βουλευτών του ΚΚΕ, Ν.Παπαναστάση και Α.Παφίλη [ως (θ) σχετικό], αφετέρου από την αναφορά του βουλευτή Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, κ. Β.Κεγκέρογλου [ως (ι) σχετικό] και θα θέλαμε να εκφράσουμε την αγανάκτηση και την απογοήτευση μας.

Τελικώς ως διαφαίνεται, η διατήρηση της οικονομικής υποβάθμισης των στρατιωτικών δεν αποτελεί αδιαφορία ή αμέλεια, ούτε φυσικά σύμπτωση. Πρόκειται για επίσημη κυβερνητική επιλογή που καταβαραθρώνει συνεχώς, ποιοτικά και οικονομικά, την καθημερινότητάς των στρατιωτικών και που, ακόμα σοβαρότερα, επιχειρείται διαρκώς να δικαιολογείται, όταν είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Όπως και κάθε φορά, έτσι και τώρα πάλι διαπιστώσαμε το συνηθισμένο πινγκ πονγκ ανάμεσα σε συναρμόδιους φορείς, πληροφορηθήκαμε ότι οι απολαβές των στρατιωτικών πλέον σχετίζονται και με έναν ακόμα παράγοντα, αυτό της αύξησης του ενεργειακού κόστους, ως επίσης ενημερωθήκαμε εκ νέου ότι η Ηγεσία μας αδιαφορεί για την τήρηση του νόμου που η ίδια η Πολιτεία έχει ψηφίσει. Επίσης, για μια ακόμα γίναμε φορά κοινωνοί της αντίληψης ότι οι στρατιωτικοί είναι εργαζόμενοι άνευ δικαιωμάτων (εν προκειμένω άνευ ωραρίου).

Το πλέον εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι μάθαμε πως, η οιαδήποτε αποκατάσταση των αδικιών προφανώς ενδέχεται να προκαλέσει κάποιο (γενικό) περί δικαίου αίσθημα (παραβίαση αρχής ισότητας και ισονομίας), με αποτέλεσμα έχει επιλεγεί να μην τίθεται κανένα θέμα συζήτησης για επαναφορά των επιδομάτων δώρων ή να υπάρξει άλλου είδους αύξηση αποδοχών, προκειμένου να μην θεωρηθεί «επιλεκτική μεταχείριση».

Δυστυχώς όσα αναφέρονται σε αμφότερες τις απαντήσεις τα θεωρούμε ανεπίτρεπτα, αλλά, δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αναμάσημα τέτοιων ατεκμηρίωτων επιχειρημάτων. Υπενθυμίζουμε ότι και με τη (στ) σχετική απάντηση που είχε προκληθεί από τεκμηριωμένη ερώτηση που είχαν θέσει κ.κ. βουλευτές του ΚΚΕ, είχαμε πάλι «μια από τα ίδια» όπου και τότε είχαμε αντιδράσει εντόνως [με το (ζ) σχετικό].

Κι αν τα πράγματα αντί να βελτιώνονται, βαλτώνουν ολοένα και περισσότερο, υπάρχει ένας παράγοντας που δείχνει σταθερός: όλες οι απαντήσεις που λαμβάνουμε από το ΥΠΟΙΚ μας ενημερώνουν ότι το ΥΠΕΘΑ ακόμα και σήμερα δεν έχει πράξει τα δέοντα για την οικονομική αποζημίωση των στελεχών των ΕΔ. Γιατί; Τι είναι αυτό που εμποδίζει το ΥΠΕΘΑ να πράξει τα δέοντα;

Η ΠΟΕΣ, εκφράζοντας θεσμικά τα συμφέροντα των στρατιωτικών, δεν μπορεί να επιτρέψει να συνεχιστεί η καλλιέργεια αυτής της «ιδεολογικής αντίληψης» ότι οι στρατιωτικοί είναι τα αποπαίδια των μισθολογίων του δημοσίου και των παροχών μέριμνας, όπου τα πάντα εξαρτώνται από πλήθος παραγόντων. Σε σχέση δε, με τα όσα απαντώνται από τους αρμοδίους σε πάγια βάση, δηλώνουμε τα εξής:

α. Ωράριο στρατιωτικών.

  • Οι στρατιωτικοί δεν εργάζονται άνευ ωραρίου, ως παντελώς εσφαλμένα δείχνει να αποτελεί πάγια θέση του Υπουργείου Οικονομικών και που, δυστυχώς, ουδέποτε τέθηκε υπό αμφισβήτηση από το ΥΠΕΘΑ.
  • Το ωράριο των στρατιωτικών ορίζεται σε 40ωρο, από την (α) σχετική ΥΑ όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.
  • Πέραν τούτου, με το (β) σχετικό, ο Α/ΓΕΕΘΑ είχε απαιτήσει την αυστηρή τήρηση του 40ώρου προκειμένου να μην υπάρχουν φαινόμενα υπερωριών, για τις οποίες ως γνωστόν δεν υφίσταται μέχρι στιγμής σχετική πρόβλεψη αποζημίωσης, παράλειψη που αποδεικνύει τη διαχρονική αδιαφορία της Πολιτείας για τις ΕΔ.
  • Η ιδιαίτερα ατυχής (ως απεδείχθη ένεκα της χρήσης της από αρμοδίους φορείς) έκφραση του άρθρου 127, περίπτωση Β, του (γ) σχετικού νόμου φρασεολογία περί ωραρίου, δεν μπορεί για κανένα λόγο να ερμηνευθεί ως απουσία ωραρίου. Οι στρατιωτικοί δεν είναι είλωτες, ούτε τα παιδιά για τα θελήματα. Η εν λόγω πρόνοια σχετίζεται με την ανάγκη που παρουσιάζεται ενίοτε για τροποποίηση του χρόνου κατά τον οποίον θα εργάζεται το στέλεχος των ΕΔ (πχ νυκτερινή εργασία λόγω έκτακτης βλάβης). Το 40ωρο τηρείται υποχρεωτικά ακόμα κι αν δεν εφαρμόζεται στο προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα 07.00-15.00.
  • Υπενθυμίζουμε ότι οι στρατιωτικοί έχουν ήδη εργαστεί πολλές περισσότερες ώρες πέραν του ωραρίου τους και συνεχίζουν να εργάζονται (εκτέλεση υπηρεσιών, αντιπροσωπείες πέραν του εργασίμου κλπ). Επίσης, ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι διαρκώς απασχολούνται σε καθήκοντα άσχετα με το αντικείμενό τους, συνήθως δίχως αποζημίωση. Το δε, γεγονός ότι δεν προβλέπονται αποζημιώσεις για εργασία υπό συγκεκριμένες συνθήκες (πχ υπερωρίες) δεν μας απασχολεί: είστε αρμόδιοι να νομοθετήσετε ώστε να προβλέπεται.

β. Συνεργασία συναρμοδίων φορέων

  • Για μια ακόμα φορά ενημερωνόμαστε ότι υφίσταται αναγκαιότητα συνεργασίας συναρμοδίων φορέων. Για μια ακόμα φορά η αναγκαιότητα αυτή περιγράφεται ωσάν να αναμένει την ειδική άδεια κάποιου τρίτου για να υλοποιηθεί. Για μια φορά διαβάζουμε ότι μια πρόταση έπρεπε να συνοδεύεται από δεσμευμένα κονδύλια. Με λίγα λόγια, για μια ακόμα φορά η Πολιτεία εμπαίζει και χλευάζει τις Ελληνίδες και τους Έλληνες στρατιωτικούς, μεταθέτοντας τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες από τον ένα φορέα στον άλλον, κάτι που δεν μας απασχολεί. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος και γιατί ευθύνεται. Απαιτούμε την επίλυση των προβλημάτων μας. Υπάρχει πολιτική βούληση να λυθούν, ή όχι;
  • Επί τρία (3) έτη το μόνο που ακούμε είναι ότι φταίει κάποιος άλλος συναρμόδιος που παράλειψε κάτι. Το χρονικό διάστημα, όμως, είναι τόσο μεγάλο και κανένα πρόβλημα δεν έχει λυθεί, γεγονός που υποδηλώνει πρόθεση και όχι δυσχέρεια συνεργασίας.

γ. Αδυναμία εξεύρεσης πόρων.

  • Για μια ακόμα φορά οι στρατιωτικοί πληροφορούνται από τα πλέον αρμόδια χείλη ότι δεν υπάρχουν/δεν έχουν βρεθεί οι αναγκαίες πιστώσεις. Δυστυχώς, αυτό φαίνεται ότι και πάλι ισχύει μόνο γι’ αυτούς. Το ακόμα σοβαρότερο είναι ότι, η αντίληψη αυτή επιχειρείται να καλλιεργηθεί από θεσμικούς παράγοντες της Πολιτείας ως αυτονόητη.
  • Πρόσφατα, ενημερωθήκαμε για δύο (2) περιπτώσεις, όπου αν και συνδικαλιστικώς επικροτούμε, μας δημιουργούν πολύ σοβαρά ερωτήματα και δυσαρέσκεια διότι αφενός διότι αποδεικνύουν ότι η ανάγκη για μη «παραβίαση της αρχής της ισότητας και της ισονομίας» δεν ισχύει για όλους, αφετέρου υποδηλώνουν ότι η αδυναμία εξεύρεσης πόρων αφορά αποκλειστικά τις ΕΔ:

(α) Ανακοινώθηκε ότι, Αρχιφύλακες που προήχθησαν στο βαθμό του Ανθυπαστυνόμου έλαβαν αναδρομικά έως και 1.500 €.
(β) Δημοσιεύθηκε ΚΥΑ (8002/32/35-στ΄) που αυξάνει το μηνιαίο όριο ωρών νυκτερινής εργασίας για τους αστυνομικούς από σαράντα οκτώ (48) σε εξήντα τέσσερις (64), συμπεριλαμβανομένων και όσων εργάζονται με κυλιόμενο ωράριο. Να υπενθυμίσουμε ότι, το 2020 το προσωπικό της ΕΛ.ΑΣ. έλαβε πρόσθετη αποζημίωση ύψους 2.000.000 € (ΚΥΑ 8002/32/34-α΄).
(γ) Άραγε ήταν διαφορετικές οι δημοσιονομικές συνθήκες το Δεκέμβριο 2020 ή τον Ιούλιο 2022; Μήπως η πρόσφατη ΚΥΑ υπεγράφη πριν ξεκινήσει η ενεργειακή κρίση και η αύξηση των τιμών; «Περιέργως», αμφότερες οι ΚΥΑ συνυπογράφονται και από το ΥΠΟΙΚ. Το γεγονός αυτό μας προκαλεί εύλογες απορίες και αγανάκτηση, αφού την ίδια στιγμή:

1/ Για τους μεν Ανθυπολοχαγούς ΕΜΘ που επί πέντε (5) συναπτά έτη πληρώνονται ως Ανθυπασπιστές, αφήνεται να εννοηθεί ότι η Πολιτεία δεν πρόκειται να συμμορφωθεί ποτέ, αφού η κατάσταση της χώρας προφανώς δεν επιτρέπει αυξήσεις σε μισθούς. Για να γίνει πιο κατανοητό, πέντε (5) χρόνια μετά η Πολιτεία βρίσκεται ακόμα σε συζητήσεις με την αλληλογραφία να πηγαινοέρχεται. Ωστόσο αναρωτιόμαστε σε τι βάση γίνονται αυτές οι συζητήσεις όταν το ΥΠΟΙΚ ξεκαθαρίζει ότι η εποχή δεν επιτρέπει δημοσιονομικές παρεκλίσεις.
2/ Για την καταβολή νυκτερινής αποζημίωσης είναι προφανές ότι προσκρούουμε στον ίδιον σκόπελο περιορισμών, όπου πέντε (5) χρόνια μετά αναμένουμε ακόμα την περιβόητη ΚΥΑ.
3/ Εντούτοις, ακόμα πιο εξοργιστική είναι η επίκληση του επιδόματος ιδιαιτέρων συνθηκών, δήθεν λόγω μη ύπαρξης ωραρίου, που παρουσιάζεται ως ποσοτική ελαστικοποίηση για να αιτιολογηθεί η μη αναγνώριση υπερωριακής εργασίας. Κρίμα που δεν είδατε και στην επόμενη σελίδα του ΦΕΚ, όπου προβλέπεται η καταβολή του επιδόματος αυξημένης επιχειρησιακής ετοιμότητας μέχρι να ξεκινήσει η καταβολή νυκτερινής αποζημίωσης και το οποίο επίδομα έχει πάψει να καταβάλλεται από το 2017, οπότε και ψηφίστηκε το μισθολόγιο. Επίσης κρίμα που διέφυγε ότι το εν λόγω επίδομα το λαμβάνουν και τα Σώματα Ασφαλείας και όχι μόνο οι στρατιωτικοί, άρα το επιχείρημά αυτοαναιρείται.

Κύριοι Υπουργοί.

Μέχρι σήμερα μας απαντούσατε ότι οι αποζημιώσεις μας εξαρτώνται από τις δημοσιονομικές συνθήκες και την πανδημία COVID-19. Πρόσφατα μας πληροφορήσατε ότι εξαρτάται από τον πόλεμο στην Ουκρανία και πλέον και από την ενεργειακή κρίση. Ποια θα είναι η επόμενη δικαιολογία; Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Πολιτεία θα συνεχίσει να βρίσκει ιδιαίτερα ευφάνταστα και περιπαιχτικά επιχειρήματα προκειμένου να μην συμμορφωθεί με τους νόμους που η ίδια έχει ψηφίσει.

Έχουμε κουραστεί να μας εμπαίζετε. Οι ΕΔ «αδειάζουν» από προσωπικό και η Ηγεσία τους δείχνει να βρίσκεται μέσα σε ένα γυάλινο πύργο παριστάνοντας ότι όλα βαίνουν καλώς. Πλέον και ο τελευταίος στρατιωτικός έχει πειστεί ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική βούληση να επιλυθούν τα προβλήματά μας. Απόδειξη αυτού είναι ότι οι αστυνομικοί διαρκώς λαμβάνουν, αλλά οι ΕΔ ακούνε μόνο υποσχέσεις: θα δούμε, θα κοιτάξουμε, θα εξετάσουμε.

  • Επί τρία (3) χρόνια ακούμε για νομοθετήματα που βρίσκονται διαρκώς υπό επεξεργασία και τα οποία έχουν άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητα των στελεχών, αλλά ποτέ δεν έρχονται.
  • Επί τρία (3) χρόνια αναμένουμε κάποια ευεργετική διάταξη από την Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και την Πολιτεία γενικότερα. Ακόμα και το πολυαναμενόμενο νομοσχέδιό, όταν διέρρευσε στα ΜΜΕ διαπιστώσαμε ότι ήταν καρμανιόλα.
  • Επί τρία (3) χρόνια αναμένουμε την υλοποίηση των δεσμεύσεών σας και το μόνο που έχουμε δει είναι να βάζετε πλάτη στην επιδείνωση των εργασιακών μας συνθηκών και των οικονομικών όρων.

Κύριοι Υπουργοί.

Μπορείτε να μας απαντήσετε γιατί για το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη πάντα βρίσκονται χρήματα, αλλά για το ΥΠΕΘΑ ποτέ; Υπάρχει κάποιος που μεροληπτεί υπέρ του συγκεκριμένου Υπουργείου ή πρόκειται περί αδιαφορίας του ΥΠΕΘΑ;

Μπορείτε να μας εξηγήσετε, όχι με έγγραφα που το καθένα παρουσιάζει τη δική του πραγματικότητα αλλά από κοινού, ταυτόχρονα, γιατί το ΥΠΟΙΚ διαρκώς απαντάει ότι το ΥΠΕΘΑ δεν έχει προβεί στις αναγκαίες ενέργειες;

Μπορείτε να μας διαβεβαιώσετε δημοσίως, ότι έχει ελεγχθεί κάθε πιθανός τρόπος εξεύρεσης πόρων αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα; Ζητήθηκε, για παράδειγμα, μέρος της χρηματοδότησης προς τα ΜΜΕ να δοθεί για τις οικονομικές εκκρεμότητες στις ΕΔ και σας το αρνήθηκαν; Και αν ναι, ποιος το αρνήθηκε; Τα στελέχη των ΕΔ δικαιούνται να γνωρίζουν.

Μπορείτε να συνειδητοποιήσετε τι παράδειγμα δίνει μια Πολιτεία που αρνείται να συμμορφωθεί με τους νόμους που η ίδια έχει ψηφίσει και που, αντ’ αυτού, εμπαίζει διαρκώς τους θιγόμενους; Είναι δυνατόν οι στρατιωτικοί να αποζημιώνονται με οικονομικούς όρους δεκαετίας 1990, επί δραχμών, άνευ πληθωριστικών αυξήσεων και να αντιμετωπιζόμαστε διαρκώς ως εργαζόμενοι και πολίτες β’ κατηγορίας, απλώς και μόνο επειδή η Πολιτεία μπορεί;

Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει, ενώ είστε οι καθ’ ύλην αρμόδιοι να νομοθετείτε, αντ’ αυτού διαρκώς επικαλείστε ότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο; Άραγε, ποιος αναμένετε να νομοθετήσει αν όχι εσείς; Εκτός αν το αποφεύγετε για να μην έρθετε στη δύσκολη θέση να πρέπει μετά να μην συμμορφωθείτε με το νόμο που θα έχετε ψηφίσει.

Αν θεωρείτε ότι τις νέες Φρεγάτες Belharra θα τις επανδρώσετε με αεροσκάφη Rafale, σας διαβεβαιώνουμε ότι αυταπατάστε. Προσωπικό χρειάζεστε, από αυτό που παραιτείται ή αποφεύγει τις ΕΔ ως επαγγελματική στέγη. Συγκεκριμένα, προσωπικό που δεν έχει διαρκώς στο πίσω μέρος του μυαλού του προβλήματα αν θα μπορέσει να ζεστάνει την οικογένεια, ή αν θα φτάσει ο μισθός ως το τέλος του μήνα. Αν δεν αντιλαμβάνεστε την έκταση του προβλήματος, τότε μάλλον αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα.

Οι στρατιωτικοί δεν είναι προύχοντες, ως εσφαλμένα παρουσιάζονται, ούτε καλομαθημένοι. Είναι σκληρά εργαζόμενοι, συνήθως υπό αντίξοες συνθήκες, υπό τις οποίες βλέπουν τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται ολοένα και περισσότερο. Το χειρότερο όμως, είναι ότι παρακολουθούν την Πολιτεία να τους χλευάζει και εμπαίζει διαρκώς.

Κατόπιν των ανωτέρω, απαιτούμε άμεσα τη συμμόρφωση της Πολιτείας με τους νόμους που η ίδια έχει ψηφίσει και συνακόλουθα την αποκατάσταση κάθε αδικίας. Ειδικότερα:

α. Την ολοκλήρωση των ενεργειών περί την έκδοση της ΚΥΑ για την καταβολή νυκτερινής αποζημίωσης, όποια εκκρεμότητα κι αν υφίσταται. Όταν διαβάζουμε καθημερινά να «πηγαινοέρχονται» χρήματα, δεν δεχόμαστε ότι δεν υπάρχουν μόνο για εμάς.

β. Την άμεση νομοθέτηση για αναγνώριση και αποζημίωση υπερωριακής εργασίας, καθώς και την επέκταση και θεσμοθέτηση του μέτρου σε όλες/ους τις/ους στρατιωτικούς. Υπερωρίες γίνονται. Δεν χρειάζεται να συνεχίσει η Ηγεσία να παριστάνει ότι δεν το γνωρίζει και μάλιστα με τη συνηθισμένη δικαιολογία των «υπηρεσιακών αναγκών». Αφού η Υπηρεσία έχει τόσες ανάγκες, να τις πληρώνει.

γ. Την άμεση αναδρομική αποζημίωση των Ανθυπολοχαγών ΕΜΘ.

δ. Την άμεση ανάληψη ενεργειών για αναβάθμιση των αποζημιώσεων των στελεχών σε ρεαλιστικά επίπεδα που να ανταποκρίνονται στις τρέχουσες συνθήκες διαβίωσης. Όταν η αγοραστική δύναμη των στρατιωτικών βρίσκεται στο 1999, η αρχή της ισονομίας και της ισότητας καταρρέει από μόνη της.

Διαβάστε επίσης

Check out other tags:

Δημοφιλή Άρθρα