Πέθανε ο θρύλος των Ειδικών Δυνάμεων, ο Ιερολοχίτης Στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας. – Το βιογραφικό του
Ο Κωνσταντίνος Κόρκας παραβρέθηκε, σήμερα 29 Μαΐου 2022, στο Ετήσιο Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των Πεσόντων υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, Ιερολοχιτών και Καταδρομέων, στο Ηρώο των ΛΟΚ στο Καβούρι Αττικής όπου κατέθεσε στεφάνι στους Ήρωες.
Ο Κωνσταντίνος Κόρκας μεταφέρθηκε αμέσως μετά το Ετήσιο Μνημόσυνο Καταδρομέων και Ιερολοχιτών όπου απεβίωσε.
Αρχηγός ΓΕΕΘΑ: Θα ‘σαι πάντα ο Φάρος κι η Πυξίδα μας!
Τη θλιβερή είδηση του θανάτου του Κωνσταντίνου Κόρκα γνωστοποίσε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, γράφοντας:
“Αντίο Στρατηγέ, Μέντορα, φίλε, πατέρα, αδερφέ…εν όπλοις!!!
Αντίο Μεγάλε Έλληνα!! Άξιο τέκνο της Πατρίδος!
Έφυγες στο Καβούρι, εκεί που μνημονεύσαμε μαζί και σήμερα όλους τους συμπολεμιστές σου!
Σε ευχαριστώ για όλα!!
Θα ‘σαι πάντα ο Φάρος κι η Πυξίδα μας!”
Στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας Βιογραφικό
Ο Στρατηγός Ιερολοχίτης Κωνσταντίνος Κόρκας ο οποίος αποτελεί μέχρι σήμερα την «ζωντανή ιστορία» του Ιερού Λόχου, συνέγραψε το βιβλίο Σαράντα Καυτά Χρόνια – 10 Πόλεμος και 30 Ειρήνη (1940-1980) Αθήνα 2012 (ιδιωτική έκδοση).
Ο Στρατηγός Ιερολοχίτης Κωνσταντίνος Κόρκας γεννήθηκε στο χωριό Πουλίτσα Κορινθίας το έτος 1921.
Εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) το 1940 και με τους πρωτοετείς συμμαθητές του πολέμησαν στην Μάχη της Κρήτης τον Μάϊο του 1941, με την Πολεμική Σημαία της Σχολής.
Ακολούθως διέφυγε στην Μέση Ανατολή συνεχίζοντας τις σπουδές του στη ΣΣΕ που εγκαταστάθηκε εκεί, από την οποία και αποφοίτησε το 1943 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού (ΠΖ).
Αποστρατεύθηκε το 1980 με τον βαθμό του Αντιστρατήγου και με τον τίτλο του «Επίτιμου Διοικητού 1ης Στρατιάς».
Διοίκησε:
- Τον 14 ΛΟΚ (1947 – 49)
- Τη Γ’ ΜΑΚ (1954 – 55)
- Το 3ο ΣΠ «ΡΙΜΙΝΙ» (1971 – 72)
- Την ΧΙ ΜΠ (1973 – 74)
- Το Β’ ΣΣ το 1974-1976
- Το Δ’ ΣΣ του οποίου υπήρξε ο πρώτος διοικητής το 1976
- Την 1η Στρατιά
Υπηρέτησε:
- Στην Συμμαχική Δύναμη Μ.Ο. 4 – 133 Δύναμης το 1944.
- Στο ΝΑΤΟ LSE το 1955 – 57.
- Ως ΑΚΕΔ Βουκουρεστίου–Βουδαπέστης το 1968–70
- Ως Α’ Υ/ΓΕΣ το 1977 και
- Ως ΓΕΠΣ/ΓΕΣ το 1979 – 80.
Πολέμησε:
Στις επιχειρήσεις της Κρήτης (1941), της Β. Αφρικής (1942-43), στα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα (1943 – 45) και τέλος στις επιχειρήσεις της περιόδου 1947-49 όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.
Τιμήθηκε με τις εξής ηθικές αμοιβές:
α. Προαγωγή επ’ ανδραγαθία.
β. Χρυσό Σταυρό Φοίνικα μετά Ξιφών.
γ. Χρυσό Σταυρό Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α ́.
δ. Σταυρό Ταξιαρχών Βασιλικού Τάγματος Φοίνικος.
ε. Σταυρός Ταξιαρχών Τάγματος Γεωργίου Α ́.
στ. Χρυσόν Αριστείον Ανδρείας (εξάκις)
ζ. Πολεμικό Σταυρό Β’ Τάξεως.
η. Πολεμικό Σταυρό Γ’ Τάξεως (επτάκις)
θ. Μετάλλιο Εξαιρέτου πράξεων (Τρις)
ι. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β’ Τάξεως
ια. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ’ Τάξεως.
ιβ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1940-41.
ιγ. Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1941-45
ιδ. Βρετανικό Μετάλλιο Ανδρείας
ιε. Ανώτατο Παράσημο Εθνικής Αξίας της Γαλλίας.
Είναι συγγραφέας των παρακάτω βιβλίων:
- Οι Ελληνοαμερικανοί εθελοντές στην Εθνική Αντίσταση : Ιστορικό των Επιχειρήσεων στην Ελλάδα του 2671 Ανεξάρτητου Ειδικού Τάγματος Αναγνωρίσεων (23 Απριλίου – 20 Νοεμβρίου 1944). Έκδοση Γενικό Επιτελείο Στρατού, 2005
- Σαράντα καυτά χρόνια : 10 πόλεμος και 30 ειρήνη 1940 – 1980. Έκδοση ιδιωτική, 2012
Αξίζει να σημειωθεί ότι ως Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ και ΓΕΠΣ πρότεινε τη μεταφορά της τέφρας του αείμνηστου ιδρυτή του «Ιερού Λόχου» Συνταγματάρχη Χριστόδουλου Τσιγάντε από την Αγγλία όπου απεβίωσε και ετάφη, στην Ελλάδα όπου και τοποθετήθηκε στο Μνημείο του Ιερού Λόχου, που έχει ανεγερθεί στο Πεδίον του Άρεως.