Τελέστηκε σήμερα (4/12) η κηδεία του Κελευστή Αλέξανδρου Κετίκογλου στην Πρέβεζα.
Η νεκρώσιμος ακολουθία τελέσθηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης χοροστατούντος του Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσοστόμου.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης και ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Δημήτριος – Ελευθέριος Κατάρας, παρέστησαν στην κηδεία, πέρα των συναδέρφων του Αλέξανδρου Κετίκογλου από το Πολεμικό Ναυτικό.
Παρέστησαν επίσης, ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πρώην ΥΕΘΑ, ανεξάρτητος Βουλευτής Ευάγγελος Αποστολάκης και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και τομεάρχης Άμυνας, Μιχάλης Κατρίνης.
Ως ένδειξη πένθους για το θάνατο του 21χρονου Κελευστή, οι Ελληνικές Σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες σήμερα στην Πρέβεζα, με απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας.
Ο θείος του Αλεξάνδρου αποχαιρέτησε τον ανιψιό του, αναφέροντας τη τελευταία συνομιλία που είχαν:
“–Ανιψιέ, κανόνισε μόλις τελειώσεις τη ΣΜΥΝ να πας για βατραχάνθρωπος.
–Μα θείε είναι πολύ δύσκολα .
–Γι αυτό θα πας. Κολύμπι είσαι άριστος, γυμνασμένος είσαι, έφυγες!
Μετά τη σχολή παρουσιάζεται τελικά στις 13 Σεπτεμβρίου στη ΜΥΚ.
Στις 24 του μηνός την Κυριακή η τελευταία μας επικοινωνία πριν ο Αλέξανδρος μπει στη ΜΥΚ και πλέον θα έπαιρναν κράνος και θα άρχιζαν τις πατητές στην πισίνα…
–Έλα φίλε, πως πάει;
–Καλά μέχρι στιγμής. βγάλαμε την πρώτη βδομάδα.
–Ωραία, μπράβο, μπράβο. Υπομονή και επιμονή θέλει. Να λες Δόξα το Θεό και θα τη βγάλεις . Το μυαλό μου σε εσένα.
–Μας έχουνε, αλλά τη βγάζουμε. Από αύριο ξεκινάμε πατητές.
–Κανόνισε…θα βγάλω φωτό με τον ανιψιό μου τον βάτραχο…Η πρώτη πατητή είναι δύσκολη. Μετά, οι άλλες, θα ξέρεις χαχαχαχα.
–Να κοίτα, μέχρι τώρα που δεν το έχω ζήσει δεν ξέρω τι να περιμένω οπότε είμαι καλά. Λίγο στίβο μάχης θέλω να ρίξω (τον χρόνο).
–Τίποτα φίλε. Σιγά σιγά θα βελτιώνεσαι. Δε θα το βάζεις κάτω. Να είσαι εγωιστής. Κανένας καλύτερος από εσένα. Και όταν βγαίνεις ΣΚ να ανάβεις και ένα κεράκι και να λες… Σε ευχαριστώ Παναγία και Χριστέ μου που έφθασα ως εδώ.
–Καλά σίγουρα το έριξα μισό λεπτό και με βλακεία που έκανα.
–Οι βλακείες είναι για να γίνονται. Και μέσα από αυτές μαθαίνουμε και προχωράμε μπροστά. Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ ανιψιέ.
–Αφού δεν μου έμειναν τα χέρια την Τέταρτη και την Παρασκευή, είμαστε καλά χαχαχα.
–Να ξέρεις ότι αν και δεν μιλάμε συχνά ότι είμαι πολύ χαρούμενος για σένα και πολύ περήφανος. Και τα χέρια θα σου κοπούνε και από αναπνοές θα μείνεις. Γι’ αυτό οικονομία δυνάμεων. Πάντα να το έχεις στο μυαλό σου.
–Ναι το ξέρω. Δεν χρειάζεται κιόλας. Προφανώς να μην μπορείς συνέχεια.
–ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΝ σε όλα Αλέξανδρε. Να ξεκουράζεσαι όταν μπορείς.
Και κλείνω τη συζήτηση μαζί του λέγοντας… φιλιά πολλά Αλέξανδρε και καλή συνέχεια. Η Παναγία μαζί σου! “Ευχαριστώ πολύ θείε!”
Αυτή ήταν τα τελευταία λόγια που είπα με τον ανιψιό μου. Ο ανιψιός μου, ο Αλέξανδρος ήταν λεβέντης, ένας υπέροχος άνθρωπος, η ήρεμη δύναμη. Το χαμογελαστό παιδί μας.
Αλέξανδρέ μου, είμαστε όλοι περήφανοι για σένα. Όταν ξανά συναντηθούμε μου χρωστάς την κόντρα ποιος θα κάνει το μεγαλύτερο μακροβούτι. Είμαι σίγουρος ότι θα με νικήσεις αλλά τιμή μου που θα κοντράρω τον βάτραχο τον ανιψιό μου.
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ σε όλους όσους χάνονται σε ώρα υπηρεσίας, για το καθήκον υπέρ Πατρίδος! Σε Αγαπώ ανιψιέ μου. Όλοι σε αγαπάμε. Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση!”