Η φράση “πλήγμα στη δημοκρατία” συχνά εργαλειοποιείται από πολιτικούς, θεσμούς και μέσα ενημέρωσης για να περιθωριοποιήσει αντίθετες απόψεις και κριτική.
Η φράση “πλήγμα στη δημοκρατία” χρησιμοποιείται συχνά-πυκνά ως μέσο έμμεσου εκφοβισμού και αποδόμησης αντίλογου στα πλαίσια επικοινωνιακής στρατηγικής.
Η φράση “πλήγμα στη δημοκρατία” χρησιμοποιείται όχι μόνο για να περιγράψει πραγματικές απειλές προς το δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά και ως εργαλείο πολιτικής ρητορικής. Μπορεί να λειτουργήσει, ως:
- Μέσο αποδόμησης αντιλόγου: Όταν κάποιος εκφράζει διαφορετική άποψη από την κυρίαρχη αφήγηση, μπορεί να κατηγορηθεί ότι υπονομεύει τη δημοκρατία, ακόμα κι αν η άποψή του είναι απολύτως θεμιτή στο πλαίσιο του δημοκρατικού διαλόγου.
- Εργαλείο έμμεσου εκφοβισμού: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποθαρρύνει την κριτική ή να περιθωριοποιήσει πολίτες και πολιτικούς αντιπάλους, δημιουργώντας την αίσθηση ότι η διαφωνία ισοδυναμεί με υπονόμευση του πολιτεύματος.
- Επικοινωνιακή στρατηγική: Πολιτικοί, κόμματα, θεσμοί, λειτουργοί και μέσα ενημέρωσης τη χρησιμοποιούν συχνά για να ενισχύσουν το αφήγημά τους, εμφανίζοντας την αντίθετη άποψη ως “επικίνδυνη” ή “αντιδημοκρατική”.
Το ελληνικό “πλήγμα στη δημοκρατία” στις ΗΠΑ το λένε “αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη δημοκρατία μας” (this is extremely dangerous to our democracy).
Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η δημοκρατία όντως απειλείται, και η χρήση του όρου είναι δικαιολογημένη. Το πρόβλημα προκύπτει όταν ο όρος εργαλειοποιείται, αποδυναμώνοντας έτσι την πραγματική του σημασία. Συχνά εντάσσεται στις τακτικές συναισθηματικής χειραγώγησης και φίμωσης της διαφωνίας του Gaslighting.