Πότε είναι οι Γ Χαιρετισμοί 2025 (τρίτοι Χαιρετισμοί) και ποιο είναι το κείμενο της τρίτης Στάσης του Ακάθιστου Ύμνου.
Οι Γ Χαιρετισμοί της Θεοτόκου είναι μια από τις σημαντικές ακολουθίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τελούνται την τρίτη Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και αποτελούν μέρος του Ακάθιστου Ύμνου, ενός ύμνου αφιερωμένου στην Παναγία.
Οι τρίτοι Χαιρετισμοί (Γ Χαιρετισμοί) – και όχι τρίτη Χαιρετισμοί – είναι την Παρασκευή 21 Μαρτίου 2025 και ξεκινάνε μεταξύ 6:00 μ.μ. και 7:00 μ.μ., ανάλογα με το πρόγραμμα της κάθε ενορίας.
Η ακολουθία των Χαιρετισμών χρονολογείται από τον 7ο αιώνα, όταν η Κωνσταντινούπολη σώθηκε θαυματουργικά από εχθρικές επιδρομές, αποδιδόμενη στην προστασία της Παναγίας. Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας και αποτελείται από 24 Οίκους, οι οποίοι ψάλλονται σταδιακά στις τέσσερις πρώτες Παρασκευές της Σαρακοστής.
Οι Χαιρετισμοί δεν είναι απλώς μια υμνωδία, αλλά μια ευκαιρία για προσευχή, περισυλλογή και ενίσχυση της πίστης κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής.
Η Στάση των Γ’ Χαιρετισμών
Νέαν έδειξε κτίσιν, εμφανίσας ο Κτίστης, ημίν τοις υπ’ αυτού γενομένοις· εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός, και φυλάξας ταύτην, ώσπερ ην, άφθορον· ίνα το θαύμα βλέποντες, υμνήσωμεν αυτήν, βοώντες·
Νέα (πνευματική) κτίση φανέρωσε ο Κτίστης σ’ εμάς που γίναμε απ’ Αυτόν, αφού βλάστησε χωρίς σπορά από παρθενική κοιλιά και την διαφύλαξε όπως ήταν άφθορη. Ώστε βλέποντας εμείς το θαύμα, με ύμνους να φωνάζουμε προς αυτή·
Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας· χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.
Χαίρε, άνθος της αφθαρσίας· χαίρε, στεφάνι της εγκρατείας.
Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα· χαίρε, των Αγγέλων τον βίον εμφαίνουσα.
Χαίρε, εσύ που μας δίνεις εικόνα της Αναστάσεως, χαίρε εσύ που μας φανερώνεις τη ζωή των Αγγέλων.
Χαίρε, δένδρον αγλαόκαρπον, εξ ου τρέφονται πιστοί· χαίρε, ξύλον ευσκιόφυλλον, υφ’ ου σκέπονται πολλοί.
Χαίρε, δέντρο που παράγεις καρπούς γευστικούς και καλούς, απ’ τους οποίους τρέφονται οι πιστοί· χαίρε, ξύλο (δέντρο) πυκνόφυλλο, κάτω απ’ το οποίο σκεπάζονται πολλοί.
Χαίρε, κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις· χαίρε, απογεννώσα λυτρωτήν αιχμαλώτοις.
Χαίρε, εσύ που κυοφόρησες οδηγό για τους πλανωμένους, χαίρε, εσύ που γέννησες Λυτρωτή για τους αιχμαλώτους.
Χαίρε, Κριτού δικαίου δυσώπησις· χαίρε, πολλών πταιόντων συγχώρησις.
Χαίρε, εσύ που καθικετεύεις τον δίκαιο Κριτή, χαίρε εσύ που (με τη μεσιτεία σου) παρέχεις συγχώρηση στους αμαρτωλούς.
Χαίρε, στολή των γυμνών παρρησίας· χαίρε, στοργή πάντα πόθον νικώσα.
Χαίρε, εσύ που γίνεσαι στολή για τους γυμνούς από πνευματική παρρησία (προς το Θεό)· χαίρε στοργή που νικάς κάθε πόθο.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χαίρε Νύμφη, ανύμφευτε.
Ξένον τόκον ιδόντες, ξενωθώμεν του κόσμου, τον νούν εις ουρανόν μεταθέντες· διά τούτο γαρ ο υψηλός Θεός, επί γης εφάνη ταπεινός άνθρωπος, βουλόμενος ελκύσαι προς το ύψος, τους αυτώ βοώντας· Αλληλούια.
Αφού γνωρίσαμε την παράδοξη γέννηση (του Χριστού), ας αποξενωθούμε από τον κόσμο, μεταφέροντας το νού μας στον ουρανό. Για τούτο ο υψηλός Θεός φανερώθηκε στη γη ως ένας ταπεινός άνθρωπος· γιατί ήθελε να τραβήξει προς το δικό Του ύψος αυτούς που του φωνάζουν Αλληλούια.
Όλος ην εν τοις κάτω, και των άνω ουδόλως απήν, ο απερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γαρ θεική, ου μετάβασις δε τοπική γέγονε· και τόκος εκ Παρθένου θεολήπτου, ακουούσης ταύτα·
Ολόκληρος βρισκόταν κάτω στη γη, κι ωστόσο δεν απουσίαζε από τα άνω (τον ουρανό) ο απερίγραπτος Υιός και Λόγος (του Θεού). Κι αυτό έγινε με θεική συγκατάβαση κι όχι με τοπική μετακίνηση· κι έτσι συντελέστηκε η γέννηση από Παρθένο αφιερωμένη στο Θεό, η οποία ακούει αυτά·
Χαίρε, Θεού αχωρήτου χώρα· χαίρε, σεπτού μυστηρίου θύρα.
Χαίρε, χώρα που χώρεσες τον αχώρητο Θεό· χαίρε, θύρα του σεπτού μυστηρίου της σωτηρίας μας.
Χαίρε, των απίστων αμφίβολον άκουσμα· χαίρε, των πιστών αναμφίβολον καύχημα.
Χαίρε, εσύ που για τους απίστους είσαι αμφίβολο άκουσμα· χαίρε, εσύ που για τους πιστούς είσαι αναμφίβολο καύχημα.
Χαίρε, όχημα πανάγιον του επί των Χερουβείμ· χαίρε, οίκημα πανάριστον του επί των Σεραφείμ.
Χαίρε, όχημα πανάγιο (του Χριστού) που κάθεται πάνω στα Χερουβείμ· χαίρε, οίκημα υπερτέλειο Εκείνου που κάθεται στα Σεραφείμ.
Χαίρε, η ταναντία εις ταυτό αγαγούσα· χαίρε, η παρθενίαν και λοχείαν ζευγνύσα.
Χαίρε, εσύ που ένωσες μεταξύ τους τα αντίθετα· χαίρε, εσύ που συνδύασες την παρθενία με τη μητρότητα.
Χαίρε, δι’ ης ελύθη παράβασις! χαίρε δι’ ης ηνοίχθη Παράδεισος.
Χαίρε, εσύ με την οποία καταλύθηκε η παράβαση, χαίρε, εσύ χάρη στην οποία ανοίχτηκε ο Παράδεισος.
Χαίρε, η κλείς της Χριστού Βασιλείας· χαίρε, ελπίς αγαθών αιωνίων.
Χαίρε, εσύ που ‘σαι το κλειδί της βασιλείας (του Χριστού)· χαίρε, εσύ η ελπίδα των αιωνίων αγαθών.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χαίρε Νύμφη, ανύμφευτε.
Πάσα φύσις Αγγέλων, κατεπλάγη το μέγα, της σης ενανθρωπήσεως έργον· τον απρόσιτον γαρ ως Θεόν, εθεώρει πάσι προσιτόν άνθρωπον· ημίν μεν συνδιάγοντα, ακούοντα δε παρά πάντων ούτως· Αλληλούια.
Κάθε φύση Αγγέλων κατεπλάγη για το μεγάλο γεγονός της ενανθρωπήσεώς Σου· γιατί έβλεπε τον απρόσιτο Θεό, να γίνεται προσιτός σε όλους άνθρωπος, να συναναστρέφεται μαζί μας και να ακούει από όλους το Αλληλούια.
Ρήτορας πολυφθόγγους, ως ιχθύας αφώνους, ορώμεν επί σοι Θεοτόκε· απορούσι γαρ λέγειν το, πως και Παρθένος μένεις, και τεκείν ίσχυσας· ημείς δε το μυστήριον θαυμάζοντες, πιστώς βοώμεν·
Τους επιδέξιους ρήτορες, τους βλέπουμε σαν ψάρια άφωνα να στέκονται μπροστά στο μυστήριό σου Θεοτόκε· γιατί δεν μπορούν να εξηγήσουν πως και Παρθένος έμεινες και μπόρεσες να γεννήσεις. Εμείς όμως θαυμάζοντας το μυστήριο, σου φωνάζουμε με πίστη·
Χαίρε, σοφίας Θεού δοχείον· χαίρε, προνοίας αυτού ταμείον.
Χαίρε, δοχείο της σοφίας του Θεού, χαίρε ταμείο της πρόνοιάς Του.
Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα· χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα.
Χαίρε, εσύ που αποδείχνεις άσοφους τους φιλοσόφους· χαίρε, εσύ που ελέγχεις ως άμυαλους τους τεχνολόγους.
Χαίρε, ότι εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί· χαίρε, ότι εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί.
Χαίρε, γιατί με σένα αποδείχτηκαν ανόητοι οι διαβόητοι συζητητές· χαίρε, γιατί με σένα εξαφανίστηκαν οι μυθοπλάστες.
Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα· χαίρε, των αλιέων τας σαγήνας πληρούσα.
Χαίρε, εσύ που διαλύεις τους περίπλοκους συλλογισμούς και σοφίες των Αθηναίων· χαίρε, εσύ που γεμίζεις (με ανθρώπινες ψυχές) τα δίχτυα των πνευματικών ψαράδων.
Χαίρε, βυθού αγνοίας εξέλκουσα· χαίρε, πολλούς εν γνώσει φωτίζουσα.
Χαίρε, εσύ που ανασύρεις από το βυθό της άγνοιας, χαίρε εσύ που φωτίζεις πολλούς με θεία γνώση.
Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι· χαίρε, λιμήν των του βίου πλωτήρων.
Χαίρε, πλοίο αυτών που θέλουν να σωθούνε, χαίρε, λιμάνι αυτών που ταξιδεύουν στο πέλαγος της ζωής.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χαίρε Νύμφη, ανύμφευτε.
Σώσαι θέλων τον κόσμον, ο των όλων Κοσμήτωρ, προς τούτον αυτεπάγγελτος ήλθε· και ποιμήν υπάρχων ως Θεός, δι’ ημάς εφάνη καθ’ ημάς άνθρωπος· ομοίω γαρ το όμοιον καλέσας, ως Θεός ακούει· Αλληλούια.
Θέλοντας να σώσει τον κόσμο Εκείνος που για χάρη μας τον κόσμησε, ήλθε προς αυτόν με δική του πρωτοβουλία. Και όντας Ποιμένας, ως Θεός, για χάρη μας φάνηκε όμοιος με μας άνθρωπος, και κάλεσε έτσι (στη σωτηρία) τους όμοιους με Αυτόν, που ως Θεός ακούει· Αλληλούια.