Να μην ξεχνάμε τις θηριωδίες που διέπραξαν οι Βούλγαροι το 1941 στη Δράμα και γενικά στην Μακεδονία.
Μετά την εισβολή της Γερμανίας στην Ελλάδα το 1941, οι Νομοί Δράμας, Καβάλας, Σερρών (Ανατολική Μακεδονία) και Ξάνθης, Ροδόπης και μικρό τμήμα του Νομού Έβρου (Θράκη) δόθηκαν από τους Γερμανούς ως αντάλλαγμα στην Βουλγαρία για την φιλική στάση της.
Τρίτη βουλγαρική κατοχή της Μακεδονίας
Η τρίτη βουλγαρική κατοχή της Μακεδονίας (1941-1944) είχε ξεκινήσει και ήταν πιο σκληρή και αιματηρή από τις δύο πρώτες, του 1913 και του 1916-1918.
Οι Βούλγαροι με όραμα την μεγάλη Μακεδονία -την οποία ξέχασαν μόλις μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση- κατάργησαν όλες τις δημοτικές και κοινοτικές αρχές, τις οποίες αντικατέστησαν με Βουλγάρους που μεταφέρθηκαν από την Βουλγαρία, καθιέρωσαν την υποχρεωτική χρήση της Βουλγαρικής γλώσσας, έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία, δήμευσαν περιουσίες, απέλασαν Έλληνες στην Βουλγαρία, στρατολόγησαν υποχρεωτικά νέους Έλληνες κλπ με σκοπό την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των περιοχών.
Σημειώνεται ότι, αρκετοί κάτοικοι των βουλγαροκρατούμεων περιοχών λόγω της βαρβαρότητας εγκατέλειψαν τις κατοικίες τους και πήγαν σε γερμανοκρατούμενες περιοχές.
Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν τόσο κατά την διάρκεια του πολέμου όσο και μέχρι σήμερα, για τα όσα συνέβησαν στην ευρύτερη περιοχή το διάστημα 28 Σεπτεμβρίου – 2 Οκτωβρίου 1941. Τα περισσότερα υπαγορεύτηκαν από τις σκοπιμότητες των καιρών και το ταραγμένο πολιτικό κλίμα της εποχής, το οποίο κάποιοι εντέχνως διαιωνίζουν μέχρι τις ημέρες μας για πολιτικές σκοπιμότητες. Απ’ όλα αυτά, δύο γεγονότα είναι σίγουρα:
- Πρώτο, ότι στα κατεχόμενα από τους Βουλγάρους ελληνικά εδάφη, ξέσπασε η πρώτη ίσως στην Ευρώπη, μαζική ένοπλη εξέγερση κατά στρατού κατοχής.
- Δεύτερο, ότι ακολούθησε μια τρομακτική σε έκταση βαρβαρότητας, σφαγή που τα θύματα της οι πιο συγκροτημένοι υπολογισμοί τα ανεβάζουν σε 3.500 – 4.000 άτομα, ενώ άλλες εκτιμήσεις τα ανεβάζουν σε 12.000 άτομα.
Η εξέγερση και οι σφαγές
Η εξέγερση των Ελλήνων ξεκίνησε το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου από το Δοξάτο. Στις 29 Σεπτεμβρίου οι βουλγαρικές δυνάμεις πέρασαν στην αντεπίθεση, ενώ η εξέγερση εμφάνιζε σοβαρές αδυναμίες λόγω κακού συντονισμού και ελλιπούς οπλισμού.
Στην πόλη της Δράμας από το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου άρχισαν οι μαζικές συλλήψεις αμάχων, οι δολοφονίες στους δρόμους, οι βασανισμοί σε αστυνομικά τμήματα και σε στρατώνες αλλά και οι ομαδικές εκτελέσεις. Ακολούθησαν μαζικές σφαγές οι οποίες επεκτάθηκαν ακόμη και σε περιοχές που δεν έλαβαν μέρος στην εξέγερση, όπως οι Σέρρες, η Καβάλα και η Θράκη.
Με τη δημοσιοποίηση της είδησης της σφαγής στην Αθήνα, η Κ.Ε του ΚΚΕ έστειλε τη Χρύσα Χατζηβασιλείου στη Θεσσαλονίκη ώστε να ελέγξει από εκεί την κατάσταση και να αναστείλει πλήρως την ένοπλη δράση των κομμουνιστών ανταρτών στην περιοχή της Μακεδονίας. Συνέπεια αυτών, ο ντόπιος πληθυσμός αντιμετώπιζε πλέον με επιφύλαξη τις αριστερές αντάρτικες ομάδες.
Στις εκδηλώσεις επετείου της ιστορικής μνήμης της 29ης Σεπτεμβρίου παρευρίσκεται ο ο εκάστοτε υπουργός Μακεδονίας-Θράκης πλην όμως ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν έχει παρευρεθεί στην συγκεκριμένη επέτειο εδώ και πολλά χρόνια. Στις φετινές εκδηλώσεις συμμετείχε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας.