Κηδεύτηκαν τα ιερά οστά του επί 47 χρόνια αγνοούμενου, Σταύρου Σταυρινού
Η νεκρώσιμης ακολουθία πραγματοποιήθηκε, σήμερα 23 Οκτωβρίου 2021, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ Αγλαντζιάς, όπου παρέστη ο Υπουργός Άμυνας Κύπρου, Χαράλαμπος Πετρίδης.
“Μετά από σαράντα επτά χρόνια επώδυνης καρτερίας και προσμονής, συμμετέχουμε με συγκλονισμό και συναίσθημα βαθιάς ευλάβειας στην επικήδειο ακολουθία ενός ακόμα πεσόντα, κατά την τουρκική εισβολή του 1974, ο οποίος μέχρι πρότινος συγκαταλέγετο στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων μας και αναγνωρίστηκε στο πλαίσιο των εκταφών και της αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων.
Η Κυπριακή Πολιτεία καταθέτει την οφειλόμενη τιμή, την ευγνωμοσύνη και την αναγνώριση σ’ ένα ακόμη ηρωικό παλληκάρι που υπηρετούσε τη θητεία του στο 251 Τάγμα Πεζικού στην Κερύνεια και έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία της πατρίδας μας”, ανέφερε ο Υπουργός Άμυνας στον επικήδειο λόγο του.
Σταύρος Σταυρινού
Ο Σταύρος Σταυρινού γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου του 1954, στο χωριό Λεμύθου της επαρχίας Λεμεσού. Ήταν το τρίτο παιδί της οκταμελούς οικογένειας του Σέργιου και της Πολυξένης Σταυρινού.
Οι γονείς του απεβίωσαν το 2015, αδικαίωτοι και με την προσμονή για τη διακρίβωση της τύχης του αγαπημένου τους παιδιού. Το θάνατο του πατέρα τον Νοέμβριο του 2015 ακολούθησε μετά από σαράντα μέρες ο θάνατος της μητέρας.
Ο Σταύρος Σταυρινού φοίτησε στην Εμπορική Σχολή Μιτσή στη Λεμύθου, απ’ όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του με άριστα. Η καλοσύνη, η ανιδιοτέλεια και η ευγένεια ήταν χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητάς του.
Ο Σταύρος Σταυρινού την ημέρα της εισβολής στην Κύπρο, υπηρετούσε στο 251 Τάγμα Πεζικού.
Τον Ιούλιο του 1972 κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Μετά τη βασική του εκπαίδευση τοποθετήθηκε στο 251 Τάγμα Πεζικού, η έδρα του οποίου βρισκόταν στη Γλυκιώτισσα της Κερύνειας.
Στις 20 Ιουλίου 1974, ο Σταύρος Σταυρινού ολοκλήρωνε τη στρατιωτική του θητεία. Εκείνη την ημέρα, έναρξης της τουρκικής εισβολής, ο Σταύρος βρισκόταν στον 3ο Λόχο του Τάγματος, ο οποίος έδρευε στην περιοχή του Γυμναστικού Συλλόγου Πράξανδρος επανδρώνοντας αμυντικές θέσεις.
Κατά τη διάρκεια της απόβασης των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή Πέντε Μίλι, τα υπόλοιπα τμήματα του 251 Τάγματος Πεζικού εξήλθαν του στρατοπέδου και κατευθύνθηκαν προς τους χώρους διασποράς για να αναλάβουν πολεμική αποστολή.
Μέχρι τις 22 Ιουλίου οι τουρκικές δυνάμεις αποβίβασαν μεγάλο αριθμό αρμάτων και προσωπικού και με την υπεροχή της πολεμικής αεροπορίας επιτέθηκαν με σφοδρότητα κατά της αμυντικής διάταξης της Εθνικής Φρουράς, στην ευρύτερη περιοχή της Κερύνειας.
Ακολούθησαν σκληρές και άνισες μάχες καθιστώντας την άμυνα της εθνοφρουράς αδύνατη, με αποτέλεσμα λίγο πριν το μεσημέρι να δοθεί διαταγή για απαγκίστρωση της Μονάδας και ανασυγκρότηση στην περιοχή του Πέλλα- Πάις.
Καθόσον μεγάλος αριθμός αρμάτων και Τούρκοι στρατιώτες κατάφεραν να εισέλθουν στην Κερύνεια, οι άνδρες του 251 Τάγματος που βρίσκονταν εντός της πόλης, αναγκάστηκαν να μετακινηθούν σε μικρές ομάδες, από οικία σε οικία, μέχρι να τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία για να ακολουθήσουν ασφαλή διάδρομο διαφυγής προς το Πέλλα-Πάις.
Ο Σταύρος Σταυρινού μαζί με ακόμη πέντε συμπολεμιστές του βρήκαν καταφύγιο σε οικία που εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες της, αφαίρεσαν τη στρατιωτική ενδυμασία για να μην αποτελούν άμεσο στόχο και ανάμεναν την κατάλληλη ευκαιρία για να μπορέσουν να διαφύγουν στα μετόπισθεν με ασφάλεια.
Παρέμειναν εντός της οικίας για δύο ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων κάποιοι εκ των πέντε εγκλωβισμένων παλικαριών κατάφεραν να επικοινωνήσουν με τους οικείους τους ζητώντας τους να αποταθούν στα Ηνωμένα Έθνη, δυνάμεις των οποίων βρίσκονταν στην πόλη της Κερύνειας, για να τους βοηθήσουν να απεγκλωβιστούν.
Ωστόσο στις 24 Ιουλίου 1974, όταν οι συγγενείς προσπάθησαν και πάλι να έρθουν σε επαφή μαζί τους, οι γραμμές είχαν αποκοπεί.
Στο μεταξύ άνδρες των Ηνωμένων Εθνών μετέβησαν στη συγκεκριμένη οικία και ενημέρωσαν τους εγκλωβισμένους στρατιώτες ότι δεν ήταν σε θέση να τους μεταφέρουν έξω από τις καταληφθείσες από τα τουρκικά στρατεύματα περιοχές.
Αργότερα, την ίδια μέρα και αφού οι άνδρες των Ηνωμένων Εθνών είχαν απομακρυνθεί, πάνοπλοι Τούρκοι στρατιώτες τους εντόπισαν εντός της οικίας και τους συνέλαβαν.
Αφού τους οδήγησαν έξω, σε μικρή απόσταση από την οικία, φόνευσαν εν ψυχρώ τα τέσσερα από τα πέντε παλικάρια πυροβολώντας εναντίον τους. Έκτοτε η τύχη των δολοφονημένων αντρών αγνοείτο.
Ο πέμπτος οπλίτης κατόρθωσε να διαφύγει τρέχοντας και εκμεταλλευόμενος παρακείμενη χαράδρα γλύτωσε από τους πυροβολισμούς εναντίον του. Αφού περιπλανήθηκε για κάποιο χρονικό διάστημα εντοπίστηκε από οικογένεια Κερυνιωτών, που δεν είχε εγκαταλείψει το σπίτι της και η οποία του υπέδειξε χώρο σε κοντινό σημείο για να κρυφτεί, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα την τροφοδοσία του.
Στις 16 Αυγούστου 1974, ο εν λόγω οπλίτης, η μαρτυρία του οποίου αξιολογήθηκε αργότερα ως πολύ σημαντική, παραλήφθηκε από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, ο οποίος αφού κατέγραψε τα στοιχεία του τον παρέδωσε στα τουρκικά στρατεύματα. Οδηγήθηκε στις φυλακές Σεραγίου και κρατήθηκε μέχρι τον Οκτώβριο του 1974, οπότε και αφέθηκε ελεύθερος.
Τον Οκτώβριο του 2017, μετά από συγκέντρωση πολλών στοιχείων και πληροφοριών, διενεργήθηκαν εκσκαφές από τη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων σε συγκεκριμένο χώρο στην περιοχή Κερύνειας, όπου εντοπίστηκαν τα οστά του Σταύρου Σταυρινού, η ταυτότητα των οποίων διακριβώθηκε από ανθρωπολογικές εξετάσεις και εξετάσεις DNA που πραγματοποιήθηκαν στη συνέχεια.
Το δράμα της αναμονής και της συνεχούς αναζήτησης για την οικογένεια του Σταύρου ολοκληρώθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021, με την τελετή της νεκρώσιμης ακολουθίας και την ταφή των ιερών του οστών.
Η Πολιτεία, η Εκκλησία, οι συγγενείς και οι φίλοι αποχαιρέτησαν με σεβασμό και αγάπη το αγνό παλληκάρι, που έδωσε τη ζωή του για τη δοκιμαζόμενη Κύπρο.